سینگولاریتی یا “تکینگی فناوری”
سینگولاریتی یا “تکینگی فناوری”
مفهومیه که به یه نقطهای در آینده اشاره داره که توش پیشرفتهای تکنولوژی، مخصوصاً تو حوزه هوش مصنوعی، آنقدر سریع و پیشرفته میشه که دیگه انسانها نمیتونن اون رو پیشبینی یا کنترل کنن. یعنی ماشینها و سیستمهای هوش مصنوعی به سطحی از هوش و توانایی فکری میرسن که ممکنه حتی از انسانها هم جلو بزنن و برتری پیدا کنن.
ویژگیهای اصلی سینگولاریتی:
1. رشد سریع فناوری: تو این مرحله، تکنولوژی آنقدر سریع رشد میکنه که تغییرات ناگهانی و جهشهای بزرگی اتفاق میافته و مرز بین انسان و ماشین کمکم از بین میره.
2. هوش مصنوعی فوقالعاده: تو سینگولاریتی، ماشینها به هوش و تواناییهای شناختی میرسن که میتونن مستقل فکر کنن، یاد بگیرن و حتی خودشون رو ارتقا بدن.
3. تغییر در جامعه و اقتصاد: این اتفاق میتونه تاثیرات خیلی بزرگی روی بازار کار، نظامهای اجتماعی و اقتصادی و حتی مسائل اخلاقی بذاره. مثلاً خیلی از شغلها ممکنه به طور کامل توسط ماشینها انجام بشن و دیگه نیازی به انسانها نباشه.
4. عدم قطعیت و چالشها: یه نگرانی بزرگ که درباره سینگولاریتی وجود داره، مسائل اخلاقی و ایمنیشه. اگه ماشینها از انسانها باهوشتر بشن، چطور میتونیم مطمئن باشیم که به نفع ما عمل میکنن؟ این سوال خیلی مهمیه.
5. تاریخچه و پیشبینیها: بعضی از محققان و آیندهپژوهان مثل ری کرزویل (Ray Kurzweil) پیشبینی کردن که سینگولاریتی ممکنه تو دهههای آینده اتفاق بیفته، شاید حتی تا سال 2045.
